Oprócz tych działań, w parku zalewowym zainstalowano sieć nawadniającą, przeprowadzono prace nasadzeniowe i ogrodnicze w celu poprawy estetyki obszaru, a także ławki i kosze na śmieci, strefę rekreacji dla zwierząt i kamery do monitorowania stawu. Aby wyznaczyć granice i chronić obszar, po zachodniej stronie umieszczono ekologiczne ogrodzenie wykonane z drewnianych bali osadzonych w betonowej podstawie, a także zainstalowano przesuwną bramę wjazdową, która będzie miała harmonogram otwierania i zamykania.
Burmistrz Torrevieja, Eduardo Dolón; radna ds. usług miejskich, Sandra Sánchez, radna ds. parków i ogrodów, Concha Sala, kierownik AGAMED, Jorge Ballesta, zastępca kierownika, Gemma Cruz, oraz kierownik robót AGAMED, Miguel Mazón, odwiedzili dziś park przeciwpowodziowy zlokalizowany na lewym brzegu drogi N-332, w urbanizacji Doña Inés, który dziś otwiera się do użytku publicznego po całkowitym zakończeniu jego realizacji.
Prace nad tym zbiornikiem rozpoczęły się w lipcu 2023 r. i odbiera on wodę ze zbiornika dołączonego do terenu Los Mercados oraz z rowu po wschodniej stronie drogi N-332, o pojemności 18 000 m3, aby zminimalizować epizody powodziowe, których doświadczają mieszkańcy tego obszaru Torrevieja.
Mając na celu zminimalizowanie powodzi na osiedlu Doña Inés i biorąc pod uwagę wielkość przepływów wpływających do obszaru, w którym znajduje się zbiornik, uznano za konieczne jego powiększenie do 18 000 m3.
Warto zauważyć, że powierzchnia planowanego zbiornika wyrównawczego wynosi 4 533 metrów kwadratowych, a średnia głębokość to 3,2 metra. Całkowity budżet budowy wynosi 570 505 euro (z VAT).
W celu budowy tego rozwiązania wykonano różne zadania, w tym oczyszczenie i oczyszczenie działki, a także niezbędne wykopy i oczyszczenie ziemi. Ponadto utworzono rampę dostępową do dna zbiornika, a rury istniejących robót poprzecznych zostały przedłużone do dna nowego zbiornika.
Zbudowano również nasypy wieńczące zbiornik, a zbocza pokryto średniej wielkości wypełnieniem skalnym. Utwardzono również rampę dojazdową i przygotowano dno, tworząc preferencyjne ścieżki dla wody oraz tworząc wyspy i otoczenie drzew, ograniczone krawężnikami.
