Wyjątkowo atrakcyjny występ Symfoniki, którą dyrygował Daniel Abad
Przedostatni koncert abonamentowy sezonu 2024/25, który odbył się w sali Audytorium Internacional, stworzył fenomenalną atmosferę, przenosząc publiczność do tzw. “Nowego Świata obu Ameryk”. Dzięki Orkiestrze Symfonicznej Torrevieja, którą wspaniale prowadził gościnny dyrygent Daniel Abad, mieliśmy okazję delektować się muzyką, która od wielu lat cieszy się wielkim uznaniem na całym świecie. Maestro Daniel Abad należy do dyrygentów o niezwykle wszechstronnym doświadczeniu, który fascynuje i urzeka wszystkie typy publiczności. Z powodzeniem dyrygował prestiżowymi orkiestrami w Hiszpanii i Europie, a obecnie pełni funkcję głównego dyrygenta Orkiestry Kameralnej Wspólnoty Walencji.
Pod batutą niezwykle energicznego Maestro Daniela Abada, Orkiestra Symfoniczna Torrevieja rozpoczęła koncert pełnym werwy wykonaniem "Conga del Fuego Nuevo\" i "Danzón No. 2\" - dwóch utworów Arturo Marqueza (*1950), meksykańskiego kompozytora, który wykorzystywał folklor w muzyce klasycznej. Zarówno "Conga\", jak i "Danzon\" to pogodne, żywe i kolorowe utwory, odzwierciedlające popularny styl tańca w Meksyku. Utwory te zachwycają i urzekają, ukazując kunszt kompozytora w zakresie instrumentacji i pomysłowe wykorzystanie kontrastów. Maestro Abad potrafił zaprezentować każdy szczegół utworów, angażując orkiestrę w precyzyjne i pełne pasji wykonanie, a także pozwalając zabłysnąć licznym instrumentalistom. Były to prezentacje pełne emocji, wigoru i odpowiedniego temperamentu.
W podobny sposób interpretowano "Huapango\" José Pablo Moncayo (1912-1958) - pełną energii mozaikę meksykańskich tańców i melodii. Utwór ten miał swoją premierę w 1941 roku i od tamtej pory cieszy się ogromną popularnością. Uważa się go za drugi hymn Meksyku i najsłynniejszy meksykański poemat symfoniczny na świecie. "Huapango\" ukazuje ducha radości i pasji narodu meksykańskiego i właśnie w taki sposób nasza Orkiestra Symfoniczna pod przewodnictwem Maestro Abada wykonała utwór dla publiczności w Torrevieja.
Innym rodzajem temperamentu charakteryzują się utwory Astora Piazzolli (1921-1992), wirtuoza bandoneonu i sławnego kompozytora argentyńskiego nowego tanga, autora muzyki przeznaczonej głównie do słuchania i kontemplacji. Tango "Oblivion\" z pięknie wykonanym solo skrzypcowym Stanislava Tkacha, czy "Libertango\" przywołują charakterystyczne nuty melancholii, smutku i nostalgii nie zawsze na bazie obsesyjnego podkładu rytmicznego. Wykonawcy zachwycili sentymentalną artykulacją pięknych linii melodycznych i porywającego rytmu.
Część drugą koncertu poświęcono Leonardowi Bernsteinowi (1818-1990) i jego dwóm dziełom, które często pojawiają się w programach koncertowych. Mimo że operetka "Kandyd\" nie odniosła zasłużonego sukcesu, uwertura stała się bardzo popularnym utworem. OST dyrygowana z energią, wigorem i mistrzostwem przez Daniela Abada, wykonała dzieło z wielką dbałością i szacunkiem dla szczegółów rytmicznych oraz kontrastów dynamicznych.
Koncert zakończył się znakomitym wykonaniem Symphonic Dances z "West Side Story“, dzieła, które przeniosło nas do Nowego Jorku w połowę XX wieku, gdzie jazzowe wibracje oraz dźwięki instrumentów smyczkowych i perkusyjnych przywołują klimaty Ameryki Północnej, natomiast instrumenty dęte odzwierciedlają klimaty Ameryki Łacińskiej. Jeśli do tego połączenia dodamy fantastycznie dynamiczną interpretację orkiestry, otrzymamy dzieło pełne emocji, barw, rytmów i dynamiki. Było to bardzo ekscytujące wykonanie, dość wymagające dla muzyków, którzy z niezwykłym entuzjazmem i empatią odpowiadali na batutę Maestro Daniela Abada. Trudno właściwie wskazać, który punkt programu w sposób szczególny dominował w tym wspaniałym koncercie, pełnym niesamowitej energii i pięknych, zaskakujących efektów. Między dyrygentem a muzykami wytworzyła się niesamowita chemia, która przełożyła się na bogactwo emocji, zwieńczone atrakcyjnymi bisami: ”Tico Tico“ y ”Mambo\", oraz owacją publiczności na stojąco. Daniel Abad przekazał orkiestrze ogromną dawkę energii, dużą wrażliwość, inspirację i kreatywność, oferując wykonania, które naprawdę długo zostaną w pamięci obecnej na koncercie publiczności.
