Miasto Alicante dysponuje dwoma potężnymi systemami magazynowania wody, które są w stanie zgromadzić miliony litrów, zapobiegając tym samym zalewaniu ulic podczas intensywnych opadów. W sytuacjach ekstremalnych, jak ostatnie ulewy, które nawiedziły Wspólnotę Walencji, te struktury odgrywają kluczową rolę w kontrolowaniu przepływów wodnych. Zbiornik San Gabriel skutecznie zapobiegał problemom związanym z nagromadzeniem się wody.

Joaquín Marco, dyrektor operacyjny Aguas de Alicante, wyjaśnia, że w mieście istnieją dwa rodzaje zbiorników o specyficznych funkcjach: jeden zapobiega powodziom, drugi ma na celu kontrolę zanieczyszczeń.

Zbiornik burzowy w parku La Marjal, położony przy plaży San Juan, pełni także funkcję rekreacyjną jako park na świeżym powietrzu. Działa jak system bezpieczeństwa, który aktywuje się, gdy opady przekraczają pojemność systemów odwadniających. Zbiornik gromadzi nadmiar wody, zapobiegając osiągnięciu krytycznych poziomów na ulicach. Otwarty w 2015 roku, La Marjal jest w stanie zatrzymać do 45 milionów litrów wody, chociaż jak dotąd maksymalne zapisy wyniosły 5 milionów litrów w 2019 roku i 25 milionów w 2021 roku.





Dostęp do parku jest czasowo zamykany, gdy przewiduje się jego konieczność działania jako zbiornika. Dzięki swojemu projektowi i skuteczności projekt otrzymał nagrodę Ministerstwa Środowiska i został uznany za model innowacyjny w Europie. W Hiszpanii już trwają prace nad replikami opartymi na tej koncepcji.

Z kolei podziemny zbiornik w dzielnicy San Gabriel, o pojemności 60 milionów litrów, robi równie duże wrażenie, chociaż jego głównym celem jest zapobieganie zanieczyszczeniu kanalizacji i morza. Zbiornik, otwarty w 2011 roku, zyskał przydomek "katedry wody" ze względu na swoje ogromne kolumny i rozległą przestrzeń, którą często wypełnia podczas intensywnych opadów. We wtorek zbiornik osiągnął swoją maksymalną pojemność, działając jako bariera uniemożliwiająca zanieczyszczonej wodzie burzowej swobodny przepływ do systemu odwadniającego.

Sukces tych zbiorników przyczynił się do budowy kolejnych czterech w różnych punktach miasta (Cocó, Atalayas, Palmeral i Teulada), których realizacja jest finansowana przez Unię Europejską. Marco podkreśla znaczenie starannego planowania tej infrastruktury na dłuższą metę, aby uwzględnić je w nowym Ogólnym Planie Zagospodarowania Przestrzennego, z myślą o przyszłości miasta na następne pięćdziesiąt lub sto lat.