Inauguracja sezonu Symfoniki Torrevieja z wysokiego “C”
W sobot臋, 10 pa藕dziernika, po d艂ugich miesi膮cach urlopowania, wreszcie inauguracja sezonu 2025/26 Orkiestry Symfonicznej Torrevieja, tradycyjnie w sali Auditorio Internacional. Tym razem wyj膮tkowo atrakcyjny program koncertu przedstawi艂 dobrze znany miejscowej publiczno艣ci, maestro Adolfo Arronis - dyrektor Orkiestry M艂odzie偶owej, a jako solista wyst膮pi艂 znakomity rosyjski skrzypek Nikolai Grabowsky. Nie przypominam sobie, by w okresie ostatniego dziesi臋ciolecia melomani Orkiestry Symfonicznej Torrevieja mieli okazj臋 delektowania si臋 wykonywanymi dzi艣 kompozycjami, dlatego cieszy fakt, 偶e obecnie muzyka nie ko艅czy si臋 na Beethovenie czy Dworzaku i 偶e z pewno艣ci膮 b臋dzie mo偶liwo艣膰 obcowania z klasyk膮 o znacznie rozszerzonej amplitudzie repertuarowej.
Inauguracyjny koncert OST pod dyrekcj膮 go艣cinnie wyst臋puj膮cego dyrygenta - Adolfo Arronisa, rozpocz臋艂o wykonanie niewielkich rozmiar贸w poematu symfonicznego fi艅skiego kompozytora Jeana Sibeliusa (1865 - 1957) zatytu艂owanego “Finlandia”. Od opresji i niewoli poprzez walk臋 ku zwyci臋stwu - tak bowiem odczyta膰 mo偶na zamys艂 kompozycji, Poemat rozpoczyna si臋 pos臋pnym chora艂em, przechodz膮c w gwa艂town膮 scen臋 bitewn膮, a dalej w natchniony hymn, jako pie艣艅 tryumfu. Wykonanie 艣wietnie dysponowanej OST pod batut膮 maestro A. Arromisa, ukaza艂o ca艂y szereg atut贸w brzmieniowych naszej orkiestry, lecz nade wszystko wspania艂e, pe艂ne blasku forte z du偶膮 doz膮 g艂臋bi wyrazu.
Ledwie wybrzmia艂y ostatnie nuty poematu “Finlandia”, a sala ju偶 zastyg艂a w oczekiwaniu na jeden z niekwestionowanych filar贸w literatury skrzypcowej, kt贸ry obok “Finlandii” nale偶y do najpopularniejszych kompozycji J.Sibeliusa. Wykonawc膮 partii solowej w Koncercie Skrzypcowym d - moll Op 47 by艂 艣wietny skrzypek - solista, laureat wielu konkurs贸w muzycznych - Niko艂ai Grabovsky, kt贸ry zaimponowa艂 melomanom znakomitym odczytaniem trudnego tekstu muzycznego, 艂atwo艣ci膮 w pokonywaniu trudno艣ci technicznych, wirtuozeri膮 oraz ogromn膮 muzykalno艣ci膮. Dzie艂o Sibeliusa nasycone silnymi emocjami, nieco ch艂odne i mroczne, osadzone w klimacie skandynawskich pos臋pno艣ci, wymaga od skrzypka ogromnej wra偶liwo艣ci. Przekazuj膮c z powodzeniem ca艂膮 palet臋 nami臋tno艣ci, Grabovski w swej interpretacji zachwyci艂 zar贸wno technik膮 jak i emocjonalno艣ci膮. Osobne brawa nale偶膮 si臋 Orkiestrze pod batut膮 maestro A. Arronisa, kt贸ra dzielnie towarzyszy艂a soli艣cie w tworzeniu nastroj贸w, od wzruszaj膮cych moment贸w melancholii do inspiruj膮cego dramatyzmu. Byli艣my 艣wiadkami wspania艂ego wyst臋pu solisty, uwie艅czonego r贸wnie 艣wietnym bisem.
Po przerwie, jako fina艂 swojego wyst臋pu Arronis zaplanowa艂 dzie艂o - Mont Everest literatury orkiestrowej, kt贸rego samo podj臋cie 艣wiadczy o du偶ej doj偶a艂o艣ci artystycznej.. Symfonia Nr 5 Piotra Czajkowskiego (1840 - 1893), kontynuuje wzorzec symfonii Beethovena. I tak do “Pi膮tej” Beethovena zbli偶a j膮 koncepcja przeplatania przez dzie艂o tematu - motta. To melodia klarnetu, kt贸ra w rozmaitych postaciach powraca przez ca艂y przebieg utworu; od wst臋pu, poprzez brutalne wr臋cz przerwanie nieziemskiego nastroju wprowadzonego przez r贸g w cz臋艣ci drugiej, do trzeciej cz臋艣ci, gdzie zak艂贸cany jest bieg walca, by w finale ukaza膰 si臋 w ja艣niejszych barwach w duchu szale艅czej zabawy. W tym miejscu pozwol臋 sobie wyr贸偶ni膰 klarnecist臋 - Francisco Garres i waltornist臋 - Marcos Soler,za pi臋knie wykonane sol贸wki. Symfonicy pod dyrekcj膮 maestro A.Arronisa emanowali niezwyk艂膮 energi膮. By艂o wida膰, s艂ycha膰 i czu膰, jak dyrygent i muzycy z ogromnym zaanga偶owaniem, rado艣ci膮 i nami臋tno艣ci膮 przekazuj膮 fascynuj膮ce pi臋kno dzie艂a. Maestro Arronis wiedzia艂 jak wydoby膰 wszystkie, nawet te najmniejsze detale upi臋kszaj膮ce symfoni臋, uzyskuj膮c prawdziwie wyborn膮 jako艣膰 artystyczn膮. Byli艣my 艣wiadkami wykonania precyzyjnego technicznie, a muzycznie pe艂nego poezji i m膮dro艣ci, To by艂 wiecz贸r pi臋kna, refleksji i muzycznej energii.
W efekcie aplauzu Orkiestra pod dyr. Arronisa wykona艂a 2 bisy, z klt贸rych pierwszy by艂 艣wiatowym prawykonaniem ciekawego, melodyjnego i pe艂nego ekspresji utworu “Ellen's Visi贸n” autorstwa Francisca Casanovas w opracowaniu J.F. Cayuelasa, oraz “Pas de deux” P.Czajkowskiego.
