Wyjątkowo uroczystym koncertem, wypełniającym salę Auditorio Internacional magią muzyki opartej na stymulującej i przystępnej selekcji utworów muzycznych, już po raz piętnasty, powitała Nowy Rok i Trzech Króli Orkiestra Symfoniczna w Torrevieja pod dyrekcją, maestro José Francisco Sanchez. Koncerty Noworoczne w Torrevieja tradycyjnie już stały się najbardziej rozpoznawalnymi i cenionymi wydarzeniami organizowanymi przez Orkiestrę Symfoniczną, nawiązującymi do koncertów wiedeńskich, chociaż różniącymi się zasadniczo w aspekcie programowym i ...bez uczestnictwa baletu.

Mocnym początkiem wieczoru było dostojne i uroczyste wykonanie wstępu do opery “Carmen” G. Bizeta, po czym nastąpiła prawdziwie wykwintna uczta, złożona z hitów muzyki międzynarodowej. I tak usłyszeliśmy Uwerturę “Sroka Złodziejka” G. Rossiniego, oraz Walca z Opery “Faust” Ch. Gounoda - utwory reprezentujące świetnie rozpoznawalną klasykę operową. Kontynuując pierwszą części koncertu naszej orkiestry z maestro Sanchezem na dyrygenckim podium, wykonano dwa porywające tańce H.C. Lumbyea, utrzymane w rytmie galopu, które to dla kontrastu przedzielono subtelnym i delikatnie podanym Walcem A. Hopkinsa. Pełna żywiołowego tempa i energiczna “Jota” z zarzueli T. Bretona “La Dolores”, zakończyła pierwszą połowę tego magicznego spotkania.

Drugą część koncertu, Orkiestra Symfoniczna pod dyrekcją maestro J.F. Sancheza, poświęciła prawie wyłącznie utworom rodziny Straussów. Prawie, bo jakby przypadkowo między “Wiedeńczyków” wkradły się dwa - skądinąd fajne kawałki, z których pierwszy - Preludio do zarzueli “Fryzjer z Lavapiés” okazał się dobrym wprowadzeniem w nastrój utworów straussowskich. Kolejno wysłuchaliśmy; “Hiszpański Marsz”, walca pt. “Austriackie Wiejskie Jaskółki”, oraz szybką polkę “Poza Granicami”. Doskonałym przerywnikiem straussowskich propozycji było przypomnienie o wysłużonej już i walczącej o miano muzealnego obiektu “Maszyny do Pisania”. Zabawny utwór I. Andersona z maszyną w roli solistki, znakomicie i z dużym poczuciem humoru, przy akompaniamencie OST wykonał muzyk orkiestry - Santiago Pizana.

Dwa dzieła Johanna Strauss II - szybka polka zatytułowana “Wolne Naboje” i najsławniejszy walc “Nad Pięknym Modrym Dunajem”, wykonany bez najmniejszych nawet elementów rutyny czy nadmiernej ckliwości, zakończyły zaprogramowaną część koncertu. Świetne wykonania ! Słychać było, że orkiestra podczas wykonywania tego koncertu miała prawdziwą frajdę.

Zamykając tę relację, pozwolę sobie pogratulować dyrektorowi J.F. Sanchezowi wspaniałego smaku artystycznego, łączącego sztukę z wyborną zabawą i miłymi emocjami. Utworami tymi maestro Sánchez - dyrygent o dużej wrażliwości muzycznej - potrafił zauroczyć publiczność subtelnym, jakby odrealnionym i pełnym kolorów dźwiękiem orkiestry, ukazując również dużą dozę witalności, wesołości, radości i pozytywnej energii brzmieniowej. Żywiołowa reakcja rozgrzanej do czerwoności publiczności świadczyć może o zachwycie i niezwykłej akceptacji. Wdzięczną publiczność obdarowano dwoma bisami; - “Karnawał Wenecki” Józefa Straussa - utwór niesamowicie dowcipny, wykonany z dużą dozą fantazji i humoru, oraz “Marsz Radecki”, który tradycyjnie wieńczy koncerty noworoczne z aktywnym uczestnictwem publiczności.“Standing Ovation”, bo nie mogło być inaczej.