Siesta to tradycyjna hiszpańska praktyka, polegająca na krótkim odpoczynku, zazwyczaj w godzinach popołudniowych, między 14:00 a 17:00. Zwyczaj ten ma długą historię i jest głęboko zakorzeniony w kulturze hiszpańskiej. Poniżej przedstawiamy historię i uzasadnienie sjesty w Hiszpanii:

Historia
Historia sjesty w Hiszpanii sięga czasów starożytnych. W klimacie śródziemnomorskim, gdzie Hiszpania leży, temperatury w godzinach popołudniowych mogą być wyjątkowo wysokie. Wprowadzenie sjesty miało na celu umożliwienie ludziom schronienia się przed intensywnym słońcem i upałem, co pozwalało unikać najgorętszej części dnia.

W czasach historycznych, kiedy rolnictwo było dominującą dziedziną gospodarki, praktyka sjesty pozwalała rolnikom na uniknięcie najbardziej wymagających godzin pracy na polu i odświeżenie się przed popołudniową pracą. W miastach również przyjęło się korzystanie z tej przerwy w celu uniknięcia największego upału.

Uzasadnienie
Siesta ma uzasadnienie nie tylko z powodu warunków atmosferycznych, ale także kulturowych i społecznych. W trakcie sjesty, sklepy, restauracje i inne instytucje często zamykają się, umożliwiając ludziom odpoczynek i relaks. To również czas na spożywanie obfitego obiadu, który jest ważnym elementem hiszpańskiej kultury kulinarnej.

Ponadto, siesta wpisuje się w mentalność “tranquilo” (spokojnego) podejścia do życia, co jest ważnym elementem hiszpańskiej kultury. Przerwa w ciągu dnia pozwala ludziom zrelaksować się, naładować energię i wrócić do pracy z nowym zapałem.

To również sprzyja życiu społecznemu, ponieważ ludzie często korzystają z tego czasu na spotkania rodzinne czy towarzyskie. Wspólna siesta to także okazja do integracji społecznej.